'Woodstock is het meest pittoreske stadje van de staat', lazen we in een inderhaast ingetikte google zoekopdracht. Dus: op weg naar Woodstock. Ik (Marjon) had de dag niet mijn allerbeste humeur meegenomen, maar zelfs dan raak je nog onder de indruk van de echt schattige pandjes. Soms van baksteen, soms van hout in de kleuren zacht geel, babyblauw, lindegroen... Het leek net een aflevering van Desperate Housewives ofzo. Speurneuzen als we zijn, hadden we al snel het geheim van Woodstock ontrafeld: een diner uit grootmoederstijd met de meest verrukkelijke ontbijtjes. In de middag namen we een kijkje in Billings Farm, een gerestaureerde, werkende boerderij uit 1870. Erg leuk, ook omdat we vrijwel overal een interessante uitleg kregen van de daar aanwezige Amerikanen. Bijvoorbeeld over de kalveren en kippen maar ook over het oude landhuis. Dirk-Jan en Vivienne hebben zelfs nog n de keuken balletjes aardappelpuree gemaakt. Minstens net zo leuk was ons gesprek met deze mensen. Weer veel geleerd: de economische crisis valt ook hier zwaar, ontslag was vrij normaal. En ... Vakantiedagen heeft men wel (10) , maar niemand durft ze op te nemen uit angst dat hun baan er niet meer is als ze terugkomen. Je schaamt je bijna als je vertelt dat wij bijna 4 weken op reis zijn... Ons hotel ligt in "the White Mountains". Het is een prachtig verbouwd stationnetje met heerlijke kamers. Ook het restaurant is erg goed. Al blijven we ons verbazen ov de grootte van de porties!