Na aankomst in Laos viel ons een ding enorm op. Zodra wij 10 minuten geland waren, begon het te regenen. En dat is - met af en toe een pauze van ong. 5 minuten - niet meer opgehouden! Hier regeert
het regenseizoen; in Laos kan het ook met bakken uit de hemel zetten. En niet zoals in Thailand zo af en toe een uurtje. Omdat we toch Hollanders zijn en gewend aan regen, hebben we vanochtend na een
fantastisch ontbijt toch maar gebruik gemaakt van onze gehuurde fietsen en zijn we Luang Prabang gaan verkennen. Daarvoor moesten we eerst een rood modderig pad af mountain biken. En nat waren we.Na
twee uur bij een koffietent te hebben gezeten zijn we naar de Mekong rivier gefietst en hebben daar een boot gehuurd die ons naar een tempel in een grot, en een klein dorpje bracht. Erg leuke
ervaring. Ook omdat we halverwege veranderde van een langzame boot in een speed boot. Grappig: helm verplicht op de boot(gaat ook 70 km per uur). Dat scheelt... Maar je wordt ook nat omdat je geen
dak boven je hoofd hebt! De Pak Ou grotten worden als een soort tempel gebruikt en vele inwoners van Laos brengen hier hun offer in de vorm van Boeddha beeldjes. En daar staan nu in die grotten meer
dan duizend van die beeldjes. Erg indrukwekkend! Ook zijn we naar een klein dorpje gevaren dat leeft midden in de jungle. Zij zouden sterke drankjes maken die voor mannen erg interessant kunnen zijn.
Na aankomst bleek wel wat de inwoners van Laos hier onder verstaan. Ik was wel op de hoogte dat diverse stammen verschillende dieren gebruiken voor hun drankjes. Maar hier worden de dieren in zijn
geheel in de drankjes gestopt zodat je exact kan zien wel beest je nu aan " het drinken" bent. Al je er dan ook nog in gelooft dat dit wat met je gaat doen dan is de missie van deze inwoners
geslaagd. Ik denk alleen maar aan ' Hoe zal de douane reageren als ze zo'n flesje in mijn bagage vinden. valt het onder importeren van inheemse diersoorten?' Tja ook al zijn het enorme kakkerlakken,
kleine slangen of een baby krokodil die men hier in zijn geheel in het drankje stopt... Interessante vraag voor de douane!
Vanuit onze veranda kijken we uit op de modderige Mekong Rivier, waarover zachtgeel avondlicht schijnt. Een stel jongeren roeit - als sport? - tegen de stroom in. We horen krekels en vogeltjes; regen
drupt zachtjes tegen ons bamboe-afdakje en wij kijken naar de groen fluwelen oever aan de overkant. Op 2Meter afstand van ons balkon groeien de bananen en papaja's aan de bomen? We zijn aangekomen in
Luang Prabang, Laos. Gelijk onze 1 avond in Laos werden we heel gastvrij uitgenodigd door Philippe, onze Zwitserse gastheer, om mee te eten met zijn gezelschap ter ere van zijn verjaardag. Hij is
getrouwd met een Laotiaanse en woont voor de helft van de tijd in Laos en de andere helft in Zurich. Gezelschap was vooral Duits. Het werd pas echt gezellig toen het licht uitviel en de groep
spontaan 'Happy birthday' begon te zingen!
Onze laatste dag in Chiang Mai bestaat uit het regelen van diverse dingen. Zo kwamen wij er achter dat onze vlucht vanuit Laos over en paar dagen naar Bangkok zo vroeg was dat we niet de tijd hebben
om op het vliegveld te komen. Dus dat moeten we gaan oplossen. Verder moeten we nog hotels boeken voor het eiland Koh Chang en voor Bangkok. Ook moet er nog vervoer geregeld worden naar het eiland.
Iets wat we in Nederland allemaal nog open hebben gelaten. Markt Ook hebben we hier in Chiang Mai diverse souvenirs gekocht. Deze stad heeft een 'Night Bazar' blijkbaar speciaal voor de toeristen.
Leuker is de Warorot market: de dagelijkse markt waar de lokale mensen hun waar kopen (kruiden, fruit, groente en textiel). Grappig genoeg wordt hier niet afgedongen, in tegenstelling tot de meer
toeristische markten. Thai-boksen Via de Tha Phae poort loop je zo de oude stad van Chiang Mai in. Voor de poort ligt een groot plein; hier krijg je steevast een stencil over een aankomend Thai-boks
gala in je handen gedrukt, met daarop allemaal jongens van een jaar of 14 die dus gaan boksen. Ze zien er niet agressief uit, vind ik. Eerder timide en bang. Hoe verhoudt die sport zich eigenlijk met
het boeddhisme? Van een Thaise gids begrepen we dat agressief gedrag slecht karma oplevert en doorwerkt in een volgend leven... Worden deze jonge boksers in een volgend leven geboren als kakkerlak?
Bestond deze sport al bij het ontstaan van het boeddhisme? Levert alleen kijken naar de sport ook al slecht karma? Wij nemen het zekere voor het onzekere: toch maar niet.
De laatste dagen in Chiang Mai houden we bewust wat rustig. Dat betekent veel gebruik maken van het zwembad van het hotel. Met die zwembaden hier in Thailand is iets bijzonders aan de hand.
Allereerst is het water niet echt koud, logisch met een constante buitentemperatuur van 32-35 graden. Maar er is iets met dat water. Al na 2 dagen is de zwarte zwemshort van Ron verkleurd naar
roodbruin. Als dat het enige was dan viel dat wel mee. Maar Dit water kleurde ook Vivienne's haargrens ..groen! Een dag later constateerde Vivienne en ik dat het haar van Marjon ook echt groen aan
het worden was. En dit werd met de dag erger. En helaas voor Marjon ging dit niet weg met een douche en veel shampoo. Dus nu gaat Marjon met een groen kleurspoeling door het leven! Wat er ook in het
water zit.... het doet wat met lichaam en kleding. 's Avonds hebben we gegeten in restaurant "Whole Earth". Een prachtig complex waar je een geweldige bediening hebt met fantastisch eten. Echt
heerlijk om onze avond zo af te sluiten!
Gewoon met je mobiel aan het zwembad zitten is ongelofelijk passé. Hier in ons Thaise zwembad, kleeft aan de handen van elke vader geen bal, spelend kind of kloddertje zonnebrandcreme, maar gewoon de
onmisbare Ipad. Uiteraard schrijf ik nu met een kroontjespen op een stuk perkament... PS: kleding opgehaald bij kleermaker. Past perfect! De komende vijf jaar kunnen we met een mailtje een kostuum op
maat laten maken & verzenden.
In de ' Bangkok Post' lazen we vandaag dat de nieuwe vrouwelijke premier van Thailand het minimumloon wil optrekken naar 300 Bat per dag. Precies dat bedrag hebben we net bij Starbucks besteed aan
espresso en chocolademelk... Ter verdediging: overige gelden zijn besteed ter ondersteuning van de lokale economie. Mini-banaantjes, vuurrood cactusfruit, nootjes en wat elektronica voor Ron en een
stuk of vier appels. Laten die laatste nu weer net geïmporteerd blijken te zijn uit Japan... (Ron is benieuwd binnen welke straal rondom Fukushima de boomgaard lag) Overigens is het vandaag nog
steeds ' Big buddha day' . Vanuit een tempel dichtbij hoorden we zacht gezang, dat van stokoude dametjes afkomstig bleek. Overal geofferde etenswaren en bloemen. Het heeft wel wat, die tempels.
Vooral binnen. Je wordt er als vanzelf sereen van: waar zou je je eigenlijk druk om maken? Met z'n drietjes waren we er gauw over eens dat voor ons mensen de grootste geluksfactor is. Familie en
vrienden dichtbij je te hebben, is eigenlijk onbetaalbaar. Zelfs een prachtige plek als deze stad, de bergen en de tempels doen daar niets aan af. Om niet continue bezig te zijn met het ontdekken van
dit land hebben we 's middags doorgebracht bij het zwembad van het hotel. Ondanks dat het al rond 15 uur begon te regenen was het toch een fijne afwisseling in ons schema. Dit land heeft zoveel te
zien dat je niet moet proberen ook maar iets te missen van de culturele hoogstandjes. In de avond zijn we weer naar ons lokale eetstandje geweest en hebben daar weer heerlijk gegeten. Maar doordat
het vrij lang had geregend waren er in de nabijheid van de tafeltjes diverse ratten en kakkerlakken te zien. Je eet dan wel met z'n drieën voor 7 euro. En dan hoort dit er dan wel zo af en toe bij.
Ondanks het lekkere eten hebben we wel besloten om voortaan toch iets comfortabeler te zitten in een iers beter restaurantje.
Vandaag hebben we niet alleen Thais gegeten, maar ook zelf Thais gekookt. Er zijn hier volop Thaise 'cookery schools' waarbij je met een groep naar de locale markt gaat en dan typische Thaise
gerechten leert koken, bijv. Chang Mai noodles, groene curry met kip, papaya salade etc. Wij gingen naar dit schooltje: www.baanthaicookery.com Vivienne vond het behoorlijk 'un cool' dat ze mee moest
op zo' suffe cursus voor oude mensen, dus vol desinteresse stapte ze in de tuktukbus (soort limo-tuktuk voor een man of acht, er zijn in de stad ook lijndiensten hiervan). Geïnteresseerd keken een
zestal donkere ogen ons aan: de andere kookfamilie, uit Koeweit. De hoofddoekjes van de dames scheppen bij ons toch wat afstand, maar eigenlijk is het wel mooi dat je geen houvast hebt aan het
uiterlijk en gedwongen wordt je te verdiepen in de persoon zelf. Samen koken en eten verbroedert overigens absoluut! Naast heel veel snij- en kookles, hebben we een hele gezellige avond gehad met
ontzettend lekker en veel eten. Zelfs Vivienne heeft zich vermaakt. En weer veel geleerd: - Tienermeisjes uit Koeweit chatten op 2 IPhones tegelijkertijd in het Arabisch - Pa verwent zijn kinderen
schromelijk, volgens moeder dan - Soennitische moslims schamen zich voor hun extreme broeders - De kinderen krijgen vanaf hun 4e Engelse les en spreken perfect Engels - Moeder moet 3 x per dag koken
(wel met hulp van de 'maid') - En natuurlijk halal: onze Thaise gastvrouwen haasten zich terug naar de markt om halal-kip te kopen - Koeweti's kiezen zelf hun echtgenoot/echtgenote - Ze houden niet
van pittig eten, wel van zoet. O ja, Ron en ik hebben ook voor het eerst kleding op maat laten maken. Zaterdag moeten we terug voor de 'fitting'. Geeft wel beetje blasé gevoel. Hopelijk ga ik dat
muisgrijze pak - waarom heb ik eigenlijk die veilige kleur gekozen? - wel dragen. Anders is het een leuke maar niet goedkope herinnering....
Lekker lang uitgeslapen en ontbeten met een ice cappucino en lekker stuk taart! Heerlijk even niks, we hebben toch wel even moeten wennen aan dit werelddeel en het klimaat, maar hebben nu de smaak te
pakken. Vandaag is het 'big buddah day' dus veel geüniformeerde schoolkinderen in processies op straat, met muziek, bloemen en wierook. Wij vooral zwemmen. In de avond gaan we eens chique uit eten
langs de rivier de Ping (er is hier trouwens een hotel dat Ping Porn Palace heet, maar niet is wat in ieder geval wij dachten). Het restaurant ' The Good View' was voor Thaise begrippen erg chique
met veel bediening in korte rokjes, sushi, live muziek en een flinke prijs (25 euro voor 3 personen is hier echt schrikbarend duur). En laat dit nu de eerste keer zijn dat Viv en Marjon de avond
beëindigen met buikkramp op de wc!
